Hoi luitjes,

We zitten na een ritje van 3 uur door de prachtige bergen van Noord Ethiopie in het stoffige bergdorpje Adigrat, gelegen op een heerlijke hoogte van 2480 meter waardoor de brandende zon iets aangenamer aanvoelt. Zitten in een kleinschalig hotelletje in het centrum van het plaatsje. na het inchecken zijn we meteen Adigrat gaan verkennen. Als eerste hebben we als goede gelovigen de katholieke kerk bezocht. Deze bleek gesloten te zijn maar na enkele minuten kwam opeens ergens uit het niets de priester tevoorschijn en die was bereid de kerkdeuren speciaal voor ons te openen. Allervriendelijkste man diegoed Engels sprak. Bleek hier zo'n 140 jaar geleden ook nog een Nederlandse priester gehuisvestgeweest te zijn. Hij was dan ook beretrots dat een stelletje kaaskoppen nu zoveel belangstelling toonde voor zijn kerk.

Om alle andere geloven niet op de teentjes te trappen zijn we vervolgens op pad gegaan naar de orthodoxekerk. Inmiddels hadden we de helft van de jongeren uit Adigrat achter ons aan en was het 'HEE YOU' en 'MONEY'als een koor te horen. Na de kerk de moskee bezocht want alles ligt hier in pais en vree op een rijtje en lijkt zo ogenschijnlijk goed naast elkaar te leven. Nori mocht als vrouw de moskee natuurlijk niet in maar ik werd wel uitgenodigd omhet bedehuis te bezoeken.Inmiddels was de menigte wel dusdanig aangezwollen dat het ons verstandiger leek om ermee te kappen. Nori heeftlinks en rechts nog wat zeepjes uitgedeeld aan de wat oudere dames. Zeep te weinig want iedereen zieter hier in Ethiopie vies en smoezelig uit. Dat kan ook niet anders want wij zien er na 2x per dag douchen er vaak al niet uit. Wat ook erg opvalt is de verweerde koppies van de zeer jonge kinderen. Het leven is hier hard. De natuur ziet er voor ons prachtig uit maar zodra de regentijd ook maar 1 of 2 jaren uitblijft zitten ze hier met de bekende watertekorten met alle ellende van dien. De laatste grote hongersnood hier dateert uit 1984. Op zich lijkt ons dat niet meer echt noodzakelijk want de infrastructuur is in dit gedeelte redelijk goed, de hoofdweg tussen de grote plaatsen is geasfalteerd.

De grens met Eritrea is hier zo'n 30 kilometer vandaan. Buiten de plaatsen mogen we ons dan ook niet verder richting het noorden begeven. Een paar kilometer hier vandaan en ook al vanuit Aksum schijnt het al erg onrustig te zijn. Wij merken daar helemaal niets van.

Morgen vertrekken we naar Maychew een lange reisdag, we vertrekken om 7 uur.

Dit was het weer zo'n beetje. We gaan een - hopelijk - warme douche nemen en ons opmaken voor het avondeten. Jullie allemaal heel veel sterkte met de herfstachtige taferelen die letterlijk en figuurlijk jullie om de oren vliegen. Wees gerust: als wij terugkomen begint de winter en daar hebben wij tegen die tijd natuurlijk erg veel zin in!!

Groetjes Nori & Fred.