Selamat Siang,

Daar zijn we weer; vandaag hebben we het eerst rustig aan gedaan, door lekker bij het zwembad van het hotel te luieren. We waren de enige, want de rest had natuurlijk zoiets van we moeten nu wandelen want we hebben alleen nog maar in een vliegtuig gezeten. Tja, daar hadden wij geen last van ;-)

Smiddag zijn we met z'n allen naar een bergdorpje hier op Flores gegaan: Watublapi. Daar genoten van de traditionele zang en dans die te maken hebben met het weven van de traditionele ikat-sarongs. Hierbij worden de draden eerst geknoopt volgens een bepaald patroon en dan pas geverfd. Na het verven worden alle knoopjes er weer uit gehaald (zou echt iets voor mij zijn, wat een geduldwerkje zeg). En dan pas worden de draden op de weefgetouwen gezet om te worden verwerkt tot sarong. Oh, ja, en de kleuren die ze gebruiken zijn alleen maar kleuren uit de natuur, zoals bijvoorbeeld het geel van de koenjitwortels wordt gebruikt. Ik gebruik die Koenjit toch liever voor de nasi kuning, oh jee, nu denk ik alweer aan eten en dat terwijl het hier toch allemaal zo lekker is.........

We kregen ter verwelkoming 3 dingen: een wit poedertje, dat bleek kalk te zijn, een stukje wortel (gambir) en een stukje betelnoot, dit gemalen bij elkaar was dan Siri een goedje wat veel Indonezen hier op Flores kauwen. Wij moesten dat ook allemaal in ons mond doen en kauwen, maar gatver.... wat was dat ongelooflijk smerig, we wisten niet hoe snel we dat uit ons mond moesten krijgen. En die vrouwtjes maar lachen..... die hadden zelf hele rode bekkies van het kauwen op dat smerige spul......

Daarna kregen we ook nog de lokale wijn te proeven, nou ik kan jullie verzekeren : het heeft werkelijk niets met wijn te maken.... Al beweerden sommigen uit de groep dat het naar wijn rook, tja wijs als ik ben heb ik toen maar niets gezegd......

We hebben genoten van de dansvoorstelling met de traditionele dansen die ze opvoeren rondom het hele gebeuren van de ikat-sarong en de lange weg er naar toe. Maar eigenlijk vond ik het mooist om te zien, dat er tussen de toeschouwers een dametje stond te dansen en dacht dat er niemand naar haar keek. Maar ja, paparazi als ik ben heb ik haar natuurlijk op de film staan terwijl ze zich daar zo lekker stond uit te leven.

Nou dit was het wel weer even v oor nu, we gaan lekker eten en genieten van onze nasi hot special, ayam curry, mi ajam juri en saté ayam....

Bai bai en tot mails maar weer,

Liefs,

Fred & Nori