Vandaag een vrije dag, maar we besluiten toch vroeg op te staan (half 7) om zo vroeg mogelijk vanwege de hitte een bezoek te brengen aan de Gouden Tempel.

Amritsar was vroeger het centrum van het 19^de eeuwse Sikh imperium en is nu nog altijd het religieuze centrum voor alle Sikh over de gehele wereld. De Sikh religie was oorspronkelijk een reactie op het Indiase kastensysteem en heeft zowel Islamitische als Hindoeïstische elementen in zich, met strikte morele codes.

Heiligste van het heiligste voor de Sikh is de Harmandir Sahib, de tempel die ook na de naamswijziging in 2005 vooral bekend is als de Gouden Tempel, wat te danken is aan de vergulde gouden daken. Uit alle delen van de wereld reizen pelgrims naar Amritsar om hun eerbied voor dit heiligdom te tonen.

We nemen om 7 uur een tuktuk naar de tempel. Het is verhoudingsgewijs nog redelijk koel en de straten zijn nog rustig. Het drukke Indiase leven moet nog op gang komen. We worden net buiten het tempelcomplex afgezet, nadat een zeer vriendelijke Sikh-agent ons toestemming heeft gegeven om met de tuktuk door de barricades dichter bij het complex te komen. Hij wil alles van ons weten. Inmiddels hebben we wel begrepen dat wij een bezienswaardigheid zijn. Toeristen komen nauwelijks in Amritsar. De Indiase staat Punjab heeft de laatste decennia met onrust en bomaanslagen van separatistische bewegingen en grensconflicten met Pakistan een te negatief imago opgebouwd.

We geven buiten het tempelcomplex onze schoenen af. Ik moet mijn hoofd bedekken en doe dat d.m.v. een oranje doekje dat in een mand te vinden is voor de entree. Eenmaal door de entreepoort ontvouwt zich het imposante tempelcomplex met middenin de vijver de Gouden Tempel. WAUW!! Centraal in het complex ligt de heilige vijver van ‘nectar’ waar de vele Sikh-pelgrims komen baden, de Amrit Sarovar (vandaar Amritsar).

De Sikh strijden al eeuwenlang voor een onafhankelijke staat. In de 20^ste eeuw viel die droom in duigen. In de jaren 80 trok Indira Gandhi een voorstel tot enige onafhankelijkheid in. De Sikhs bezetten daarop de Gouden Tempel, die in juni 1984 werd aangevallen door het Indiase leger. Ik herinner mij de beelden nog van toen, met bomaanslagen en vele doden. In datzelfde jaar, op mijn verjaardag, werd Indira Gandhi door één van haar Sikh-lijfwachten vermoord. Het probleem is daarna nooit opgelost.

We laten de aanblik van de spiegelende nectarvijver, Amrit Sarovar, eerst op ons inwerken. We volgen de pelgrims met de klok mee en staan stil bij de schrijnen van de goeroes. Aan deze rondgang rond de vijver, de Parikrama, staan vier kleine hokjes waarin gelovigen elkaar aflossen bij het onophoudelijk lezen van de Guru Granth Sahib, het heilige boek van de Sikhs. Uit de enorme luidsprekers weerklinken ook de verzen uit het heilige boek, die ‘live’ worden voorgelezen uit de Gouden Tempel zelf. We gaan een tijdje zitten op één van de treden van de Parikrama om de sfeer te proeven. Ondanks het continue ‘getetter’ uit de luidsprekers van de heilige teksten straalt het geheel een mooie rust uit. Nieuwsgierig worden wij op ons beurt ook gadegeslagen. We worden aangesproken en gevraagd om op de foto te gaan. Ze willen weten waar we vandaan komen. “Holland, The Netherlands”. Ooh ja, dat vinden ze heel bijzonder en vervolgens worden we gevraagd wat we van Angela Merkel vinden. We leggen uit dat we geen Duitsers zijn maar dat maakt hen helemaal niet uit. Ze willen weten of wij die Angela ook zo’n funny lady vinden. We proberen uit te leggen dat we onze eigen Mark hebben, ook een very funny man maar dat schijnt geen indruk te maken. Lachen!

Voordat de gelovigen de Gouden Tempel daadwerkelijk bezoeken halen ze eerst hun prasad (offergave) en gaan dan over de Goeroe-brug naar de zeer rijk versierde Hari Mandir, waar een enorme kopie te zien is van de Guru Granth Sahib. Vanaf het begin van de brug mogen we niet meer fotograferen. Inmiddels is de lucht donkerder en donkerder geworden en even later begint het te stortregenen. De brug is echter overdekt zodat we net op tijd droog kunnen blijven. Binnen de Gouden Tempel kunnen we getuige zijn van een voortdurend bidden, gezang en muziek. Het heilige boek staat op een troon onder een baldakijn. ’s Avonds wordt het in optocht en onder gezang en luid tromgeroffel naar de Akal Takhat Sahib gebracht, het op één na heiligste onderdeel van het tempelcomplex aan de kop van de Goeroe-brug. Na de verwoesting door het Indiase leger tijdens de conflicten in 1984 is het heiligdom minutieus herbouwd.

Het blijft erg hard regenen. Aangezien we hier al 2 uur zijn en nog niet hebben ontbeten besluiten we de tuktuk terug te nemen naar het hotel om aldaar het ontbijt te nuttigen en om op een later tijdstip terug te keren naar het tempelcomplex…………..

Wordt vervolgd.