Hallo allemaal,

Vanmorgen moesten we best op tijd op. Om half 8 zaten we aan het ontbijt (ja,ja, weer met rijst) want om half 9 zou onze chauffeur, Julian, ons weer op komen halen. Hij was keurig op tijd, dus we konden ook mooi op tijd vertrekken.

We moeten zo’n 155km tot onze volgende overnachting en de rit naar Bandung zou dan ook ongeveer 3 tot 4 uur duren, afhankelijk van de verkeersdrukte. We hebben er drie en een half uur over gedaan. Het eerste stuk ging heel snel, koffiestop onderweg, met een koffie toebroek (koffie zoals bij oma thuis), maar het laatste stuk stonden we goed vast en gingen we maar stapvoets vooruit (lopen ging bijna sneller).

We zitten nu in het Savoy Homann Hotel. Een vijfsterren hotel, maar kan ons niet echt bekoren, na het oh, zo, leuke hotel in Jakarta. Om een voorbeeld te geven, het zwembad hier lag vol met gillende kinderen en wij hebben dan ook meteen weer rechts om keer gemaakt, terwijl het zwembad van het Hang Tuan hotel helemaal voor onszelf was……

De kamers zijn echter prachtig en de bedden goed, dus je hoort ons niet klagen, dan maar een keer niet zwemmen ;-)

Vanmiddag hebben we in een traditioneel restaurantje gegeten, ze spraken daar alleen maar Indonesisch en ca. 3 woorden Engels….. Dat betekende een hoop improvisatie en wat parate kennis van mijn kant haha, de nasi goreng kwam goed op tafel, maar bij de boontjes (buncis) ging het mis. Ik had die buncis besteld, die kreeg ik ook, maar rauw, tja, dan had ik er maar even bij moeten zeggen dat ik ze ook gewokt met kruiden en dergelijke wilde hebben. Na wat handen en voetenwerk, kwam het echter toch goed uit de keuken en was het erg lekker.
Ze zeggen wel eens dat honger rauwe bonen zoet maakt, maar blijkbaar had ik dan toch niet genoeg honger….

Verder hebben we niet zo heel veel gedaan vandaag. Lekker geluierd in aanloop naar de komende dagen. Morgen ook nog een rustige dag, maar volgens Rijstlijder Fred moeten we daarna heeeeel vroeg op en worden het lange dagen……, dat geloven we dan maar.

’s Avonds op aanraden van Julian gegeten bij de Queen. Wij waren daar de enige buitenlanders of in ieder geval, zichtbare buitenlanders, want het zat er vol met Indo-Chinezen, Chinezen en Javanen. Heerlijk gegeten!!!

Als laatste nog even naar de bar van het hotel, waar een bandje optrad en voor we het wisten stonden wij zelf mee te zingen. Haha niet om aan te horen, dus ik zal jullie de filmpjes besparen, maar een paar foto’s zal ik jullie niet onthouden.

Tot zover vandaag, tot morgen,

Selamat Tidor