Selamat Malan,

Ook vanmorgen begon de dag weer vroeg. Dit keer waren we zelfs ruim voor de wekker wakker. Om vier uur zouden we eigenlijk een wake-up call krijgen, maar toen zaten wij al aangekleed en wel bij de koffiecorner, die pas om kwart over vier open zou gaan.

Even een kopje koffie, croissantje en toen was onze gids, Fatah, er. Hij ging met ons mee naar de Borobodur en tijdens het wachten op de zonsopgang had hij leuke anekdotes te vertellen, maar ook serieuze wetenswaardigheden. Zo vertelde hij dat door het gebruik van de gelovigen om voor de vrouwen de hiel van de boeddha in een stupa aan te raken en voor de mannen de ringvinger van diezelfde boeddha aan te raken, deze toch behoorlijk te lijden hebben en dat er besloten is dat er daarom niet meer op geklommen mag worden. Ook denkt men erover om een begin en een eindtijd van een bezoek in te gaan stellen om zo de bezoekersaantallen meer te kunnen stroomlijnen.

Borobodur betekent tempel op de heuvel. Men gelooft hier dat hoe hoger zij bouwen, hoe dichter men bij de hemel is. De Borobodur stamt uit het einde van de 8^e eeuw. Bij het bouwen van dit immense werk is geen korreltje cement gebruikt. De blokken zijn door middel van dubbele zwaluwstaartverbindingen aan elkaar bevestigd. Het hele monument is 42 meter hoog en 123 meter in het vierkant.

Fatah vertelde ook over een van de afbeeldingen dat er aapjes waren die rijkelijk konden leven van de vruchten aan een boom, toen kwam er een jaloerse man en haalde alle vruchten uit de boom. De aapjes konden echter toen nog niet springen en zouden dood gaan omdat zij niets meer te eten hadden. De oudste aap met een hele lange staart heeft zich toen opgeofferd door zijn staart uit te steken naar de volgende boom, zodat de aapjes daar overheen konden lopen, met de dood tot gevolg voor deze oude wijze aap. Men leert hiervan dat je je soms moet opofferen om te zorgen dat iets blijft voort bestaan………..

Hierna zijn we lekker gaan ontbijten in ons hotel en hebben we afscheid genomen van Fatah. Onze chauffeur kwam ons om half 10 weer halen om naar de Mendut te gaan. Deze tempel kom je als eerste tegen wanneer je naar de Borobodur gaat, maar gisteren zijn we op weg naar ons hotel hier voorbij gereden. Voordat we de Mendut hebben bezichtigd zijn we eerst naar het bijbehorende klooster gegaan en hebben daar alle beelden bewonderd. Er heerste, zoals dat hoort, een serene rust.

Eenmaal buiten de poort van het klooster werd je meteen door allerlei verkopers lastig gevallen en op mijn opmerkingen dat ik geen geld bij me had en dus niets kon kopen, zeiden ze: ÿour money is in de car”, en ze wilde dan wel even meelopen ;-)

De Candi (tempel) Mendut was erg mooi om te zien. Ook hier weer genoten van al het moois!

Na de Mendut zijn we doorgereden naar de Prambahan. Een prachtig tempelcomplex, geheel gewijd aan Shiva. Hij staat dan ook precies in het midden van dit grootste tempelcomplex van Zuid-Oost Azië. Links van hem staat Brahma en rechts van hem staat Vishnu. Ook staan hun beschermers, respectievelijk Garuda de adelaar van Brahma, Nandi de stier van Shiva en Angsa de gans van Vishnu in drie kleinere tempels bij hen.

De tempel van Shiva word ook wel de Lorong Jonggrang genoemd oftewel de ranke maagd. In de tempel kom je na het beeld van Shiva met de klok mee eerst Agastya de leraar van Shiva, dan Ganesha de zoon van Shiva (de god met het olifantenhoofd) en als laatste Durga zijn vrouw tegen.

Grappig is wel te weten dat Ganesha ook wel de beschermheer van de reizigers wordt genoemd, dus wij hebben maar even extra goed naar hem gekeken.

Na al dit moois zijn we terug gereden naar ons hotel met onderweg nog een stop met heerlijke Indonesische specialiteiten. Eenmaal aangekomen bij Duta Guesthouse zijn we na ons welkomstdrankje met daarbij een stukje pandancake naar onze kamer gegaan voor een klein dutje. Dat dutje werd iets groter, want we hebben compleet in coma gelegen haha

Nadat we ons heerlijk hadden opgefrist zijn we gaan eten, maar dat viel vanavond niet mee. Het eerste restaurant waar we op aanraden van de dame achter de receptie heengingen, bleek niet veel meer in huis te hebben, dus na het opdrinken van ons drankje hebben we afgerekend en zijn verder gegaan. Bij een klein restaurantje terecht gekomen. Daar heerlijk gegeten, al kon dat niet alle vier te gelijk, want het kwam vanavond in etappes, maar smaakte niet minder lekker. Na het eten nog een heerlijke kop jasmijnthee en toen weer terug naar het hotel.

Nu mijn verhaal aan het schrijven en dan zo weer slapen. Morgen kunnen we even rustig aandoen. We worden pas s middags opgehaald en wat we dan gaan doen, vertel ik morgen, maar dat het met mijn grote hobby te maken heeft kan ik nu alvast verklappen.

Tot morgen,

Liefs,

Fred & Nori