Hallo,

Sorry voor het late plaatsen van het verhaal van gisteren, maar de wifi bij hotel Lava View deed het gewoon niet…. Gelukkig was er op de luchthaven bij de Starbucks wifi, dus het daar opnieuw geprobeerd.

Vandaag dus om half 3 op. Warm ingepakt, want het zou koud zijn op het uitkijkpunt. Nou ze hadden niets te veel gezegd!! Gelukkig hadden wij braaf geluisterd en viel het allemaal mee. Fred had zijn twee mutsen bij zich zoals hij zelf steeds zegt, ik ga er maar vanuit dat hij dat lief bedoeld. ;-)

Wat een pracht die zonsopgang en dan was het door het rommelen van de Bromo nog niet eens zo helder als dat Fred het 26 jaar geleden heeft gezien. Wij konden daardoor uiteindelijk alleen de kraterrand zien en niet erin kijken, omdat er steeds grote aswolken omhoog kwamen.

De chauffeur wist ons zelfs te vertellen dat de Bromo vannacht wat vuur gespuwd had. Jolanda was inderdaad wakker geworden van het klapperen van de ramen omdat de Bromo zo tekeer ging. Wij zijn overal doorheen geslapen.

Na dit mooie spektakel weer terug naar het hotel, waar een overheerlijk ontbijt van nasi gorgeng (ze noemen mij nu ook al Nori Goreng) te verorberen, compleet met vers gebakken eitjes en mijn dag begon wederom goed.

Hierna hadden wij nog tijd om even een tukje te doen, want we hoefden pas om 12 uur weg en het was pas kwart over 8. Heerlijk even geslapen, opgefrist en tassen weer ingepakt voor een rit van ca. 4 uur, dat zou afhankelijk zijn van het verkeer. Alles ging echter voorspoedig dus ook onderweg nog even tijd om te lunchen, jaja lekker saté kambing (geit) en dan ook echt die zoals ik die vroeger bij opa en oma at (weet je nog Renate)? Super mals vlees en heerlijk gekruid en natuurlijk ook op zo’n smal bbqtje gegrild. Jumjum…. Beetje nasi goreng merah erbij (rode nasi) en Noortje was weer helemaal happy. Hihi

Eenmaal aangekomen op het vliegveld van Surabaya afscheid genomen van Farid en door naar de incheckbalie. Daar bleek een heuse Starbucks te zitten, dus daar moesten we even een latte macchiato karamel scoren…..

Alles ging behoorlijk soepel en efficient en wat een mooie moderne luchthaven is Surabaya! Zelfs 10 minuten eerder vertrokken en aangekomen in Sulawesi of zoals tante Bé zou zeggen, Celebes………

De tassen waren er vrij snel en toen wij door de deur kwamen stond ook onze chauffeur alweer op ons te wachten (wij waren dan ook niet zo heel moeilijk te herkennen, want we waren zo ongeveer op 1 ander stel na, de enige blanken die in het toestel zaten).

Aangekomen in het Aston Hotel keken wij ons ogen uit! Wat een groot ding…. En wat een prachtige kamers. De spullen neergegooid en even wat gedronken op de 20^e verdieping in de sky lounge On 20. Prachtig uitzicht, ondanks dat het donker was konden wij goed over Makassar uitkijken.

Nu mijn verhaal typen, dan douchen en dan heerlijk slapen!

Selamat Tidur!

Liefs,

Fred & Nori