Lieve allemaal,

We zijn dus nu op de Bunaken. Het internet is hier heel slecht, maar ik zal hieronder het verhaal van gisteren hieronder plakken, zodat de volgorde nog een beetje blijft kloppen. Maar dan weten jullie waar het aan ligt wanneer jullie even niets van ons horen.

Het was weer een vroegertje vandaag. Om half vijf liep de wekker weer af omdat we omdat we om vijf uur opgehaald zouden worden voor wederom een wandeling door de jungle. Als eerste zijn we naar het nest gelopen waar de neushoornvogel zijn gezin probeert te stichten. Moedervogel zit al tijden op het nest en de jongen blijven dan zo’n 8 maanden bij haar. Zij komt al die tijd niet van het nest af en vader komt keurig iedere dag om zijn gezin te voeden. Hij zit dan op de tak en steekt steeds even zijn kop naar binnen, zodat moeder zijn bek kan leeghalen, dan komt hij weer naar buiten en kokt een paar keer om zo het ritueel weer te herhalen, net zolang tot het op is en dan vliegt hij weer weg om nieuwe voorraad te gaan halen. Heel bijzonder om dat zo duidelijk te mogen aanschouwen.

Daarna was het tijd voor de zwarte Macaques. Wij dachten nog dat we ze net als de Bear Cuscus, die we overigens vanmorgen ook weer hebben mogen zien, drie dit keer en dat terwijl het best zeldzaam is wanneer je ze ziet…… dat wij de macaques ver in de bomen zouden zien. Maar niets was minder waar. We kwamen midden in een hele troep terecht. ZO LEUK!!! Met natuurlijk het alfa-mannetje die alles goed in de gaten hield en heel veel kleintjes met hun moeder. De kleine dreumesen waren heerlijk met elkaar aan het stoeien en donderjagen, het waren net echt kleine mensjes…… over elkaar heen tuimelend en lekker krijsend achter elkaar aan en dan alles vlak langs ons heen…….

Ook hier natuurlijk weer veel te veel gefilmd en foto’s gemaakt, maar ja het was ook zo leuk. We kregen er gewoon geen genoeg van. Toch werd het daarna tijd om de terugtocht weer te aanvaarden en na flink klimmen en klauteren (gelukkig hadden wij onze goede wandelschoenen aan en waren we goed beschermd tegen alle plakdistels en andere prikdingen) kwamen we na een tijdje weer terug op het pad en wat denken jullie??? De Macaques vonden ons blijkbaar ook leuk, want ze zaten keurig naast het pad en toen we langsliepen konden we weer even van hen genieten. Ook nog een wild zwijntje gezien en toen was de “wandelsafari” weer voorbij.

Terug in de lodge stond het ontbijt al voor ons klaar. Heerlijk verse flensjes met jus d’orange en een kopje thee. Na het ontbijt gedoucht en onze tassen weer ingepakt. Het is weer tijd om deze locatie te verlaten en naar onze laatste bestemming van deze vakantie te gaan.

Na tweeëneenhalf uur kwamen we aan in de haven van Manado, waar net als in de andere havens die we gezien hebben, weer hard gewerkt werd. De bootjes waren hier wel kleiner, maar de vracht die er uit kwam, was dat zeker niet. Loodzware zakken die met 2 of 3 man op de nek van een andere man werden gehesen en die dan vervolgens in zijn eentje de gammele loopplank opliep alsof het niets woog wat hij op zijn nek had. Petje af hoor……. Alles werd dan weer op een klein gammel vrachtwagentje geladen (je vraagt je dan ook af hoe het kan dat zo’n ding niet omdondert) en dan ging het wagentje er weer vandoor en kwam het volgende bootje alweer aangevaren.

Uiteindelijk kwam ook de boot van Bunaken Village, het resort waar wij gaan verblijven. Eerst de andere gasten die het verblijf er alweer op hadden zitten met de bagage eruit en wij er dan vervolgens weer in. Nog wat proviand geladen en daar gingen we…… Over de diepblauwe Celebeszee naar de Bunaken. Daar aangekomen werden we in met onze bagage in een Batjah geladen, dat is een soort vrachtautootje, maar dan met een brommer ervoor….. en daar werden we mee door het dorpje gereden naar ons resort. Daar aangekomen werden we weer aangenaam verrast. Welkomstdrankje stond al voor ons klaar, nog even wat formaliteiten invullen en wat informatie aanhoren en toen was de lunch ook voor ons gereed. Heerlijk hoor wanneer alles zo voor je geregeld wordt.

Nadat we ons geïnstalleerd hebben op de kamer is Fred gaan snorkelen en ik ben heerlijk gaan lezen. Het is een prachtig plekje en vooral heel rustig, dus dat gaat vast goed komen hier de komende dagen. Morgen gaan we mee op een snorkeltrip en als ik zo de foto’s zie die Fred nu al heeft gemaakt, moet dat vast weer heel mooi worden.

Ik zou zeggen tot morgen,

Liefs,

Fred & Nori