Vanmorgen werden we om half 9 opgehaald door the Chiang Mai Thai Cooking school. Wij waren de laatste die werden opgehaald. In het busje zaten al 2 Chinezen, 1 Belg, 1 Fransoos en 2 Duitsers en wij dan, ik hoor jullie al zeggen: “ken je die mop van die 2 Chinezen…….”, haha, wij gingen dus koken met z’n allen.

Na een half uurtje de 1e stop bij de markt. Daar een uitgebreide rondleiding en uitleg gekregen over alle verschillende ingrediënten voor bijvoorbeeld een curry. Ook gezien dat de vis heel erg vers is. Zo zwemt de vis nog rond in een aquarium (nou ja, zwemmen) en zo heeft ie een flinke tik op z’n kop te pakken, flappert nog wat met z’n staart en weg is ie…….

Daarna naar de boerderij van de kookschool. Eerst allemaal een kopje lemongrass tea of een glaasje water. Nog wat uitleg over de dag en dan allemaal een schort voor en een soort van sombrero op want we gingen eerst door de tuin lopen om daar ook weer uitleg te krijgen over veel van de ingrediënten die we gaan gebruiken. Leuk hoor om te zien hoe de lemongrass groeit en van welke delen er dan thee wordt gemaakt en welke delen er in de curry gaan. Hier hebben zij weer hele andere soorten eggplant, die wij aubergine noemen, maar die hier er totaal niet op lijken, kleine gele bolletjes en dus niet die mooie diep paarse grote dingen. Ze hebben zelf een eggplant die op een grote erwt lijkt en die uitsluitend voor de smaak bedoeld is, want wanneer je die zou eten is ie heel erg bitter (oftewel niet te haggelen).

We zijn begonnen met het maken van de currypasta, Fred de groene en ik de rode. Een currypasta bestaat uit 7 basis ingrediënten: knoflook, lemongrass, galanga, Thai ginseng, sjalot en een stukje van de schil van de limoen. Het verschil tussen de verschillende pasta’s zit hem met name is het gebruik van de kleur pepers en voor de gele currypasta nog het gebruik van kerriepoeder. Dan volgen nog ingrediënten als kummel en koriander, zout, enz. Na dat we dit heel goed in de vijzel hadden bewerkt en de goedkeuring hadden gekregen van AE, die ons deze dag begeleidde, mochten we het in een bakje doen en afdekken omdat wij eerst de Tom Yang Kung (Fred) en de Tom Kaa Gai (ik) gingen maken. Heerlijke spicy soepjes. Het verschil tussen de beide soepjes zat hem in het gebruik van kokosmelk.

Nadat we ons soepje hebben opgegeten, zijn we aan de voorbereidingen voor de Thaise loempiaatjes (Poh Piah Tod) begonnen. Appeltje, eitje als je weet hoe je die dingen moet maken en ik altijd maar denken dat het zo ingewikkeld is. Nu moesten we er twee maken en gezien het menu heb ik er maar 1 opgegeten, niet omdat het niet lekker was, maar omdat ik ook van de rest wilde genieten, dus ik heb mijn tweede loempia weggegeven aan 1 van de dames die voor ons de afwas deed en die at hem glunderend op. Ook de sweet chilisaus die je normaal uit de fles erbij doet, hebben we vandaag zelf gemaakt en ook hiervoor geldt weer, als je weet hoe het moet is het “piece of cake”. Na de loempiaatjes maakt AE er nog een papaja salade bij (Somtam), ook weer erg lekker.

Nadat we dit weer hadden opgepeuzeld gingen we dan aan de curry werken….. voor Fred moest het groene curry met kip worden (Kaeng Kiao Waan Gai) en voor mij de rode curry met kip (Kaeng Phed Gai), zo dus als je ooit bij de Thai gaat eten dan ken je alvast wat gerechten. Nadat de curry klaar was, moesten we deze afdekken en aan de gebakken kip met cashewnoten (Gai Phad Met Mamuang Him Mapaan) beginnen. Pas nadat dit allemaal klaar was, mochten we het naar de grote tafel brengen en opeten.Inmiddels zaten onze buikjes toch wel erg vol, maar we moesten nog aan het nagerecht beginnen: blauwe plakrijst met mango. Nu zeg je waarschijnlijk: “blauw”????? daar zal dan wel kleurstof aan te pas komen, maar niets is minder waar. AE had een paar bloemen uit de tuin geplukt, sorry die naam ben ik vergeten op te schrijven, maar ze lijken een beetje op lelies, en die heeft ze gekookt met kokosmelk net zolang totdat de melk blauw kleurde. Daarna de bloemen eruit en wij konden het verder gaan verwerken. Plakrijst, palmsuiker, snufje zout en roeren maar. Dan op het bord waar de gesneden mango al op lag en verder afwerken met nog wat kokoscream en bloemetjes. Het was erg lekker, maar daarna kon niemand ook nog maar pap zeggen.

Na dit alles was het tijd om afscheid te nemen en terug naar ons hotel te gaan. Veel hebben we daarna niet meer gedaan, we konden het zelfs niet meer opbrengen om nog ergens een hapje te gaan eten. Dus lekker een cocktail in de bar van het hotel genomen en naar de kamer: uitbuiken!

Liefs en tot morgen,

Fred & Nori