Gisteren een lange reisdag, met onderweg een aantal stops zodat wij regelmatig even de benen konden strekken. De eerste stop was bij een katholieke kerk, de Graha Bunda Maria Annai Velangkanni, in Medan. Een kerk opgezet door de Indiaase father James Bharataputra uit Madurai. Deze kerk is een belangrijk pelgrimsoord in Indonesië. Na de lunch bij Cindelaras in Sibolangit zijn we doorgereden naar Berastagi en daar hebben we de pagoda Taman Lumbini bezocht. Toch doet het dan een beetje raar aan, zo’n boedistische tempel in een overheersend moslim gebied met hier en daar wat katholieke kerken. Als laatste hebben we de Katholieke Gereja St. Fransiskus Assisi bezocht. Een sober aandoende kerk, maar oh, zo mooi met het prachtige houtsnijwerk. Na deze bezichtiging doorgereden naar ons hotel het Kalang Ulu. Omdat we best moe waren, hebben we in het hotel gegeten en lagen we om 9 uur met de kippen op stok.

Vanmorgen weer fris en fruitig opgestaan, lekker buiten ontbeten, ik natuurlijk weer met nasi en Fred met een omeletje ?. Na het ontbijt stond onze chauffeur Erwin ons alweer keurig op te wachten en toen de tassen waren ingeladen konden wij onze tocht naar het Tobameer vervolgen. Ook nu weer met een aantal stops onderweg. Eerst naar de Batak Karo in Dokan, een dorpje waar men de toeristen nog niet gewend is. Met handen en voeten en het kleine beetje Bahasa wat ik spreek lukte het toch om een hoop lol te hebben met een paar dames die buiten zaten. Daarna gestopt bij een groot grasveld waar men van de scouting aan het oefenen was voor de Onafhankelijkheidsdag op 17 augustus. Netjes opgesteld in rijen en aangevoerd door een fanatiek meisje werd het geheel gedrild. Toen wij daar stonden te fotograferen en te filmen, hadden wij binnen no time vele kinderen om ons heen die wel met ons op de foto wilde. De fantatieke aanvoerdster kwam zelfs in keurig Engels aan mij vragen of ze met me op de foto mocht. Nou dat mocht natuurlijk! Ook nog het Pematang Purba paleis bezocht. De veertiende en tevens laatste koning, Radja Mogang werd in 1947 door de Nederlanders gedood bij de strijd om de onafhankelijkheid. Daarna is er geen koning meer geweest en staat het paleis leeg. Toen werd het tijd om naar de boot te gaan. Nog een klein half uurtje rijden en toen waren we in Parapat. Daar op de boot gestapt die ons naar Tabo Cottages in Tuktuk op Samosir heeft gebracht. Een prachtig complex waar wij het vast wel vier dagen uit kunnen houden. We zijn in ieder geval gestart met een heerlijk frisse gin-tonic voorzien van een borrelplankje bestaande uit tahoe/tempé, pinda’s, casave chips en andere lekkernijen. Na de douche naar de massage en daar weer alle knopen uit onze lijfjes laten kneden. Na de massage nog even wat gegeten en nu is het alweer tijd om te gaan slapen. Voor morgen even geen plannen, maar lekker luieren.

Groetjes,

Fred & Nori