Hallo luitjes,

Hier dan ons eerste bericht vanuit een warm en zonnig Jakarta.

Gisteravond zijn we om 00.30 aangekomen in het Hang Tua in Jakarta. Een prachtig klein hotelletje hier in de drukke wereldstad Jakarta. Het hotel heeft maar 17 kamers en zelfs een klein zwembad. We werden ontvangen met op de kamer een taartje voor de jarige Jolanda. Die hebben we genuttigd onder het genot van een Bintang, het plaatselijke bier hier. Daarna naar de heerlijk koele kamer, waar de airco al volop stond te draaien. Werkelijk als een blok geslapen.

Vanmorgen een heerlijk ontbijt met vers fruit en gebakken rijst met een eitje en kroepoek, mijn dag kan al niet beter beginnen. De Indo in me is al weer helemaal wakker ;-)

Om 9 uur werden we opgehaald door Julian die voor de komende twee dagen onze chauffeur is.

Als eerste zijn we naar de oude haven van Jakarta gereden, de Sunda Kelapa, wat Kokos eiland betekent. Daar lagen allemaal houten schepen net als in vroeger tijden. Het is dan ook zeer waarschijnlijk dat mijn moeder als meisje van 13 hier ergens samen met haar vader, moeder en een paar broertjes en zusjes, aan boord is gegaan om naar Nederland te varen.

Toch best een raar idee, hier nu zelf te staan op een plek waar mijn moeder ooit aan boord is gegaan om huis en haard achter zich te laten.

Er wordt nu nog ongelooflijk hard gewerkt. Van een arbo hebben ze hier nog nooit gehoord. Om een voorbeeld te geven er moest een vrachtwagen met Indocement worden gelost en dat gebeurde zak voor zak, allemaal met de hand. Ik heb ze niet geteld die zakken, maar het waren er heel veel, dus ik schat zo in dat het lossen van die vrachtwagen wel een paar dagen duurt……….. en dat allemaal in de volle zon!

Na de haven hebben we een bezoek gebracht aan het oude stadscentrum en hebben in het oude handelskantoor, wat nu omgebouwd is tot restaurant café Batavia, koffie gedronken. De portretten van al onze staatshoofden hangen er, te beginnen bij Koningin Moeder Emma, Juliana, Beatrix en Willem-Alexander, alleen het portret van Máxima ontbreekt……

Hierna overgestoken naar het voormalig gouverneurskantoor van Jan Pieterszoon Coen, die hier namens de V.O.C. gouverneur was van 1587-1629, tegenwoordig is dit gebouw ingericht als museum en staan er nog veel kasten tafels en stoelen uit die tijd. Veel van de omschrijvingen in het gebouw bevatten veel oud Nederlandse namen. Ze kenden hier in ieder geval ook een derde en vierde dwarsgracht……

Ook nog even het postkantoor bekeken, wat hier ook al honderden jaren dienst doet als postkantoor (kantor pos) en waar niet zoveel aan veranderd is.

Toen was het tijd om te lunchen en heeft Julian ons naar een restaurant gebracht waar vooral veel locals komen. Heerlijk de verse vis buiten in bakken voor het uitkiezen, de open keuken met grote wokpannen op de gasbranders, jaja daar gaat bij een zo’n lekkerbek als ik het hartje sneller van kloppen.

De koks stelde mij dan ook niet teleur. De garnalen (udang), taugé (togé), sperzieboontjes (buncis) waren allemaal heerlijk gekruid en niet te versmaden. Wij hebben dan ook heerlijk ons buikje rond gegeten.

Na de lunch nog de grote Moskee, de Masjid Istiqlal, bezocht. De moskee staat hier gebroederlijk tegenover de katholieke kerk. Als laatste nog naar het nationaal monument, Pengumuman, of zoals ze hier zeggen Tugu monumen nasional.

Ook de politie is hier polisi. Ik begrijp nu in ieder geval steeds beter waarom mijn moeder die “T” maar niet uitspreekt ;-)

Nu aan de rand van het zwembad mijn verhaal schrijven en dan straks maar weer eens een restaurantje opzoeken om te kijken wat voor lekkers wij vanavond weer tot ons kunnen nemen. Het zal in ieder geval moeilijk worden om niet ongelooflijk veel zwaarder thuis te komen……

Groetjes en liefs,

Fred & Nori