The river Kwae jungle resort
Vandaag hebben we een hele dag voor onszelf. Om 7 uur ontbeten om daarna naar het dorpje vlakbij te wandelen, waar de Mon wonen. Zij zijn herkenbaar aan hun met klei beschilderde gezichten. Super leuk om in het dorpje rond te lopen. De bewoners zijn wat verlegen, maar na een Sawadee Khah, komen ze wel een beetje los….. een paar jongentjes die bloemetjes aan het rijgen waren, ontdooiden bij het zien van hun eigen toetjes op het scherm van de camera. Je zou toch denken dat veel mensen ook even naar het dorpje lopen, maar blijkbaar is niets minder waar.
We hoorden later dat de meeste mensen hier tussen 17.00 en 18.00 uur aankomen en de volgende dag alweer vertrekken. En dat terwijl ze dan in onze ogen zoveel missen. We zijn onder andere bij de Buddahgrot geweest, waar je een mooi houten uitgesneden liggende boeddha vindt. Ook naar het olifantenverblijf waar de enige olifant van het dorp woont en die iedere dag ons resort bezoekt omdat zij weet dat het fruitafval voor haar bewaard wordt.
Omdat wij aan de wandel waren konden wij met z’n tweetjes Wanadee, zo heet de olifant, voeren en een praatje maken met haar eigenaar. Hij vertelde ons dat Wanadee al 45 jaar oud is. Ook hebben we een schooltje gezien, wat helaas vandaag gesloten was, maar doordat er alleen een dak boven zit en de rest open, konden wij op ons gemak rondkijken. Nog een ander Mom-tempeltje met ook weer een enorme boeddha bezocht en genoten vanaf een uitzichtspunt van de omgeving. De grazende buffalo’s (Buffalo Beach) aan de overkant, waar we gisteren langs zijn gevaren en in de verte ons resort, helemaal leuk dit alles te zien!
Toen weer terug naar het resort gelopen en was het bijna tijd om te gaan lunchen. Snel een douche genomen en Fred is in de rivier gesprongen, gelukkig wel met zwemvest, om zich mee te laten voeren op de sterke stroming. Hartstikke grappig om te zien, maar mij niet gezien, want na het zien van die leguaan die gisteren aan het zwemmen was, ga ik echt het water niet in!
Heerlijk geluncht, rijst met varken met pit, zoals een andere Thaise gids tegen haar groep zei. Dit was heerlijk gekruid varkensgehakt, gewokte groenten en een kippensoepje. Vers fruit toe met een kopje thee.
Na de lunch was het tijd voor onze massage, een drukpuntenmassage dit keer, een klein tenger poppetje nam mij onder handen, maar oh wat had zij een kracht in die kleine handjes! Na 2 uur weer als nieuw opgestaan. De rest van de middag lekker in de hangmat gelegen en gelezen. Net zijn de mensen met wie we door Bangkok hebben gefietst ook aangekomen, dus daar zullen we vanavond ongetwijfeld een biertje mee drinken.
Dit was het weer voor vandaag.
Tot gauw,
Liefs,Fred & Nori
Kanchanaburi
Vanmorgen zijn we om 7 uur opgehaald door onze gids Anna, die Engels spreekt, maar absoluut de letter R niet kan uitspreken. Het heeft dus even geduurd voordat wij snapte hoe haar Engels in elkaar stak, maar nu gaat het best. Wij hebben Bangkok nu verlaten.
Allereerst naar de Mae Klong Market gegaan. Dat is een markt die volledig over het spoor is gebouwd en die vier keer per dag moet worden afgebroken omdat de trein er dan door moet. Er klinkt dan een luid signaal en er wordt dan omgeroepen dat men 5 minuten heeft om de boel aan de kant te zetten. De marktkooplui zijn zo getraind dat in slechts luttele minuten de boel ook daadwerkelijk aan de kant staat. Karretjes op wieltjes en hup weg is het…. Luifels worden ingehaald en de trein kan er door. Zodra hij weg is gaan de luifels weer naar beneden en gaat de marktverkoop weer door.
Daarna een kleine honderd kilometer verder doorgereden naar de volgende markt, de Damnoen Saduak Floating Market. Ook weer een hele bijzondere markt om te zien, de koopwaar ligt hier in bootjes en daar vaar je dan tussendoor en ondertussen doe je dan je boodschappen of komt er een complete eettent langs die dan een lekker vers soepje voor je bereidt.
Weer de auto in en toen was het tijd voor wat serieuzer werk. Naar een museum waar nog originele spullen liggen uit de tijd dat er aan de Birmaspoorlijn werd gewerkt. Deze spoorlijn wordt ook in de volksmond wel de dodenlijn genoemd, omdat er zovelen hun leven hebben gelaten tijdens de aanleg van de spoorlijn. Heel indrukwekkend om daar doorheen te lopen en ook onder andere de Nederlandse kranten te lezen die daar hangen. Het museum heeft de naam J.E.A.T.H. gekregen en de afkorting staat voor de beginletters van de landen (Japan, Engeland, Ausralië, Thailand, Holland), die met de dodenlijn te maken hadden, niet zoals in de folder, die je overigens in het Nederlands, bij binnenkomst krijgt, de haat tegen de Japanners aan te wakkeren of levend te houden, maar om de iedereen te waarschuwen dat er niets erger is dan oorlog. De naam Jeath verwijst tevens naar het Engelse woord death…… dat behoeft denk ik geen uitleg.
Na het museum naar de begraafplaats waar de vele doden liggen die tijdens de aanleg van de spoorlijn zijn gesneuveld. Er liggen er “slechts” 5000 gesneuvelden, waarvan 1900 Nederlanders, de rest is of nooit gevonden, of verbrand. Zelfs hier houdt men de nationaliteiten uit elkaar om verdere ellende te voorkomen……
En toen was het tijd voor de Bridge over de river Kwae. Ook daar konden we overheen lopen. Fred die hier 26 jaar geleden ook al is geweest herkende er niets meer van. De vele eettentjes en marktkraampjes met evenzoveel troep wat er werd aangeboden. Echt overal probeert men een slaatje uit te slaan.
Na dit alles waren wij het best zat en konden we aan boord van onze longtail boat die ons naar ons drijvende hotel op de river Kwae zou brengen. Zoals ik al eerder vertelde geen elektriciteit of zoals onze gids Anna zegt: “no electcity”, maar olielampjes. Hier zullen we twee nachten verblijven. Ons onderkomen betreft een smaakvol hutje met douche (water uit de rivier) en wc en bedden met een klamboe. Eten doen we in de gemeenschappelijke ruimte waar de Mon (bewoners van een dorpje hier uit de buurt werken). Geen van hen spreekt ook maar een woord Engels, dus dat werd met handen en voeten in ons beste Thais communiceren. Maar dat maakt het alleen maar leuker, want het is een prachtig idyllisch plekje. Na het eten nog een korte voorstelling van de Mondancers gezien, hun dans lijkt een beetje op het Balinese, compleet met het getingel van de gamelan (maar dat zal hier wel anders heten).Ik zit nu buiten mijn verhaal te typen, met het geklots van de rivier en de geluiden van wat krekels op de achtergrond en de verlichting van mijn scherm en een olielampje, helemaal heerlijk!!
Tot gauw,
Liefs,
Fred & Nori
Onze laatste dag in Bangkok
Dag 5, 19 juli 2017
Alweer onze laatste dag in Bangkok. Lekker uitgeslapen en om half 8 naar het ontbijt. Om 8 uur de tuktuk richting koninklijk paleis. Het was daar al een drukte van jewelste, wat natuurlijk alles te maken heeft met de koning, Bhumibol Rama IX van de Shakridynasti. Hij was koning sinds 1946 en overleed op 13 oktober 2016. De begrafenis vindt plaats van 25-29 oktober 2017 en de crematie is op 26 oktober 2017. Nu wordt er hard gewerkt aan het bouwen van de crematietempel. Zijn as zal worden ingemetseld in een van de boeddhistische tempels van het paleis.
Hij is 88 jaar geworden en dit jaar is het een jaar van nationale rouw. Koning Rama IX werd ook de ziel van het volk genoemd en was de langst regerende vorst tot nu toe. Lange rijen met mensen, allen gekleed in het zwart, nemen afscheid van de koning. Vanwege zijn overlijden zijn er ook allemaal fototentoonstellingen te zien vanaf de start van zijn regeerperiode tot het einde. Ook hij was een fervent jager, dus hij zal ongetwijfeld met onze Bernard wel eens een olifantje hebben geschoten ;-)
Rond gelopen bij het paleis en de omliggende gebouwen, daar ook de diverse boeddhistische tempels, de Wat Phra Keo, waar in het hart van dit tempelcomplex de Emerald Boeddha staat. Elk seizoen wordt deze boeddha door de koning in een ander jasje gehesen. De boeddha is slechts 66cm hoog en 45cm breed en geheel van jade gemaakt. Deze boeddha wordt beschouwd als hét religieuze en dynastieke symbool van Thailand.
Na dit alles zijn we naar de Wat Pho gegaan, waar een enorme liggende Boeddha te bewonderen is. Helaas stond deze ook voor een deel in de steigers. Dit is de oudste en grootste tempel van de stad.
Hierna zijn we lekker gaan eten, terug naar ons hotel gegaan en lekker gezwommen. Tegen de avond zijn we naar een restaurantje gegaan waar wij via Tripadvisor op werden geattendeerd. Dit lag namelijk zo’n 200 meter van ons hotel.
Toen we daar aankwamen, was er al een wat dreigende lucht en werd het behoorlijk donker. En de tafeltjes buiten waren niet overdekt. Dus wij vroegen wat er zou gebeuren als het daadwerkelijk zou gaan regenen, maar men zei dat wij daar geen zorgen om moesten maken. Toen het echt begon te plenzen kwam hij met een grote parasol aanlopen, maar die kon natuurlijk niets beginnen tegen dat met geweld opspattende water. Dus snel onder een paraplu naar binnen gerend. Werkelijk genoten van het heerlijke eten wat door Joke en haar man mr. Lek voor ons werd bereid. Voor iedereen had zij wel een praatje en zij raadde ons de krabcurry aan. Nou die was echt om je vingers bij op te eten!
Zij vertelde ook dat haar man iedere ochtend naar de markt gaat om verse vis te kopen en verder alle ingrediënten die hij s avonds denkt nodig te hebben. Na afloop moesten ook wij een stukje op de muur schrijven, de muur staat rondom volgeschreven met allerlei teksten uit vele landen, dus mocht je ooit in de buurt zijn, ga dan vooral daar eten!
Dit was het zo’n beetje voor vandaag. Morgen gaan we weer verder en gaan we naar de drijvende markt om daarna naar een drijvend hotel te gaan, waar we 2 nachten zullen blijven. Ik heb begrepen dat daar geen elektriciteit is, dus of wij daar wel bereik zullen hebben geen idee, maar dat merken jullie dan vanzelf wel.
Voor nu slaap lekker,
Fred & Nori
Bangkok dag 2
Dag 4, 18 juli 2017
Bangkok
Vanmorgen om half 6 op, 6 uur aan het ontbijt en om half 7 de taxi in om naar ABC-travel te gaan. We gaan vandaag namelijk fietsen door Bangkok. We kwamen terecht bij de Nederlander Michiel Hoes, ja, heel ver weg familie van……. En die zou ons een stukje Bangkok laten zien.
Geweldig hoe we al links fietsend door het drukke verkeer, soms uit veiligheid maar over de stoep, om dan vervolgens dwars door een markt heen te fietsen. Al roepend Sawadee Khah en Fred moest roepen Sawadee Krab, wat zoveel betekent als goedendag. Khah is dan de vrouwelijke vorm en Krab de mannelijke.
Het fietsen was echt geweldig, wat hebben we veel gezien, geroken en geproefd! We hebben echt het idee dat we een stukje van het originele Thaise sfeertje hebben kunnen meepakken. Vooral het stukje buitengebied over smalle betonnen op palen gebouwde weggetjes (als je niet oplet val je dus gewoon in het water) was erg leuk om te doen.
Om half 1 waren we weer terug en vanaf ABC-travel de skytrain weer terug richting het hotel genomen. In de Thanon Khaosan weer heerlijk gegeten en vervolgens terug naar het hotel om lekker even te gaan zwemmen en een beetje af te koelen. Dit is een zwembad op het dak van het hotel met uitzicht over Bangkok.
Om 17.00 uur zijn we weer op pad gegaan met de taxi naar de The Dome at Le Bua Statetower om naar de hoogst gelegen skybar ter wereld te gaan. Deze bar ligt op de 64e verdieping. Een cocktail is hier niet goedkoop, maar dan heb je ook wel een prachtig uitzicht. Daar naar de zonsondergang gekeken. Echt magnifiek om te zien.
Na dit schouwspel naar de Thanon Rambuttri om daar heerlijk bij een tentje op straat te eten. Genoten van de green Thai curry, die smaakte zoals ze dat alleen hier kunnen maken.
Toen was het tijd voor….. jawel…. Een massage. Een voetmassage dit keer, waar dan als toetje ook nek en schouders bij mee worden genomen. Hier zijn we een uur lang weer behoorlijk mis…. Euh ik bedoel behandeld……. Hierna voelden we ons weer een beetje als nieuw. Terug in het hotel lekker een frisse douche genomen en nu (23.00 uur) is het toch wel tijd om de gaan slapen. Morgen gaan we de “gewone” bezienswaardigheden maar eens bezoeken, want die hebben we natuurlijk ook hier.
Bai bai,
Fred & Nori
Eindelijk dan in Bangkok
Na een rustig dagje in Kiev door te hebben gebracht, waarbij we goed zijn verzorgd in het hotel en ook de kamer niet af hoefden voordat de bus ons om 15.00 uur kwam halen, zijn we weer naar het vliegveld gegaan.
Daar een hoop gesteggel bij het inchecken. Ik bleek ineens twee tassen op mijn naam te hebben staan en Fred niet een. Geen probleem zou je denken dan doe je toch gewoon allebei de tassen onder mijn naam, maar nee dat kon niet…… en welk nummer was nou van de tas van mij? Dat kon het jochie achter de balie niet meer checken, want mijn tas was al richting het vliegtuig. Na een half uur geharrewar, waarbij ons niets werd verteld waar het probleem nou eigenlijk lag en een hoop hotemetotem die allemaal iets erover wilde zeggen, was het dan ineens opgelost en konden we door. Nou op hoop van zegen dan maar en anders maar een nieuwe gaderobe in Bangkok kopen ;-)
Vlucht ging verder goed al moet ik zeggen dat die Oekraïense stewardessen wel een lesje klantvriendelijkheid mogen hebben, tjee wat een stukken chagrijn! Geen lachje kon eraf….. en daar moesten we het dan 10 uur mee doen. Maar goed de verzorging was verder prima en we waren allang blij dat we op weg waren…
Vanmorgen om kwart over 9 Thaise tijd geland, toen was het bij jullie kwart over 4 ’s nachts. Eerst naar het kantoor van onze reisorganisatie waar het programma nog eens met ons werd doorgenomen en alle vouchers gecheckt. Toen alles bleek te kloppen, werden we naar het hotel gebracht. Ontvangst met een koel sapje en een verfrissend doekje. Heerlijk!! Op de kamer tassen uitgepakt, beetje opgefrist en de korte broek aangedaan en toen op pad.
Simkaart gekocht zodat ik niet steeds om de wifi hoef te vragen. En toen neergestreken bij een restaurantje en daar ons eerste Thaise soepje besteld, Tom ka kung, jamjam wat was dat toch lekker!! We kwamen helemaal bij en vergeten was de reis. Daarna heerlijk wat geslenterd en de boot genomen over de Menam Chao Phraya. Bij de Yodpiman flowermarket weer van de boot af. Deze markt had niet alleen maar bloemen, maar ook heerlijk verse kruiden, groenten, enz. weer een genot om op zo’n Aziatische markt te mogen lopen!
Daarna vonden we het tijd voor de massage. Dus zo gezegd zo gedaan. Onszelf heerlijk verwend met een massage van 2 uur en daarna nog de voetjes laten doen. Ook toen vond de dame het nodig om toch weer even nek en schouders mee te nemen en Tjee!!! Wat heeft ze ons gemarteld, maar nu voelen we ons weer als nieuw!!
Na dit alles was het natuurlijk weer tijd om te gaan eten en we hadden s middags al een leuk tentje gezien, dus daar zijn we heen gegaan. Schoenen uit en lekker met de benen onder tafel genieten maar. Eerst een lekkere cocktail genomen (die zijn hier goedkoper dan een glaasje wijn) en daarna aan de Pad Thai. Jum Jum we love the Thai Kitchen!
Om 22.00 uur vonden we het mooi geweest en zijn we terug naar het hotel gegaan. Genoten van onze dubbele jacuzzi op de kamer en na het schrijven van dit alles lekker slapen. Morgen vroeg op want we moeten om kwart voor 8 op plaats van bestemming zijn om te gaan fietsen en dat schijnt best een tripje te zijn vanwege het verkeer, zodat we over een stukje van normaal 20 minuten nu zo’n anderhalf uur schijnen te doen. Dus dan wordt wekkertje op half 6!!
Tot morgen!
Liefs,Fred & Nori
Een reisdag met hindernissen....
Dag 1, 15 juli 2017
Vanmorgen waren we al voor de wekker wakker. Dus hop eruit….. appeltje geschild, want weggooien is tenslotte zonde…. Nog even wat laatste dingen opgeruimd en toen heeft Fred me naar het station gebracht. Daar heb ik gewacht met de tassen totdat hij de auto weer naar huis had gebracht en hij zich weer bij mij had gevoegd. De treinreis ging voorspoedig, evenals het inchecken en de controle bij de douane. Niets te merken van al die negatieve publiciteit van de afgelopen weken rondom Schiphol. We gingen op tijd aan boord, maar toen begon het…..
1.Een aantal passagiers kwamen niet opdagen waardoor er koffers van boord gehaald moesten worden. Ca. anderhalf uur vertraging….
2.Eenmaal in Kiev kregen we te bij de transferbalie te horen dat de vlucht naar Bangkok was gecanceld. Reden onbekend….. ga maar naar de 3e etage en dan word je omgeboekt…..
3.Eenmaal op de 3e etage wist de dame achter de balie van niets, ga maar naar de incheckbalie nr. 26….
4.Bij balie 26 zat niemand…..
5.Dan balie 27 maar….
6.Die meneer kon ons gelukkig wel verder helpen, nieuwe instapkaarten gekregen voor: de volgende dag 19.25 uur!
7.Toen de bagage….. oh jah, die moet je even ophalen, maar ja we waren al door de douane… dus via de deur waar je normaal uitkomt wanneer je gevlogen hebt, weer terug. “Meneer, wij moeten onze koffers nog halen bij de bagageband, mogen wij doorlopen?” ”Natuurlijk!!”komt u verder……. Controle???? Ben je gek!! Daar doen ze hier niet meer aan ;-)……. Dus wij naar de bagageband en ja hoor daar lagen onze tassen al vrolijk te draaien. Wij ze van de band gehaald en weer naar boven (de 3e etage). Die stappen hebben we voor vandaag wel gehaald.
8.Dan wachten op de anderen (ik denk dat we met een groep van een man of 60 waren). Tja, dat krijg je wanneer je roept dat je geen groepsreis meer wil maken, haha….. natuurlijk meteen maar vrienden gemaakt.
9.Eenmaal in de bus weer wachten tot we compleet waren, want er waren nog meer mensen die de gang naar de bagageband moesten maken.
10.Als de dan bedenkt dat wij om kwart over 6 geland zijn (Kiev tijd) en dat we om kwart voor 8 in de bus zaten, hebben we er een mooie tijd over gedaan voordat het een en ander geregeld was.
11.Na ruim 40 minuten met de bus aangekomen in het Ramanda Encore Hotel. Een prima hotel waar het inchecken verrassend snel ging en waar zelfs wat te eten voor ons klaar stond. Natuurlijk konden we het niet laten om daar een wijntje bij te bestellen ?
12.Na het eten heerlijk gedoucht en nu languit in bed….. het was me het dagje wel….. maar nog lang niet op de helft richting Bangkok, wordt vervolgd……..
Tot gauw, Liefs,
Fred & Nori
Naar Thailand
Lieve allemaal,
Op 15 juli is het weer zover en gaan we samen weer een mooie reis maken. Dit keer gaan we naar Thailand. We starten in Bangkok en vandaar eerst een klein stukje naar het westen, dan naar het noorden en we eindigen in het zuiden van Thailand.
Natuurlijk hebben wij er weer heel veel zin in en nog leuker vinden we het om jullie reacties weer in den vreemde te mogen lezen en jullie op die manier een klein beetje mee te nemen op onze reis. Haha we lijken Floortje Dessing wel ;-)
Tot over 3 weken!
Liefs Fred & Nori
Weer thuis!
Hallo allemaal,
Daar zijn wij weer. Na een reis van ruim 35 uur, hebben we vannacht weer heerlijk in ons eigen bed geslapen.
Op 22 augustus om 06.00 uur Nederlandse tijd, werden wij opgehaald bij ons resort op de Bunaken. De speedboot lag al keurig voor ons klaar en de tassen hadden ze al ingeladen. Een klein half uur varen naar de haven van Manado. Daar stonden de eigenaren, de Nederlandse Jochem en de Indonesische Angelina, van ons resort ons al op te wachten met het 8-persoons busje. Angelina zat achter het stuur en nu is ons Bahasa Indonesia niet voldoende om de soms door haar geuite krachttermen volledig te kunnen vertalen, maar aan de toon en aan het knetterdrukke verkeer in de straten van Manado konden wij ons daar wel een voorstelling van maken.
De incheck in Manado ging vrij vlotjes, al konden zij ons de instapkaarten voor de overige vluchten niet geven. Die moesten we dan in Jakarta ophalen. De vlucht naar Jakarta ging ook vrij soepel, maar eenmaal in Jakarta, begon het lange wachten. We moesten daar zo’n 6 uur wachten voordat wij met de volgende vlucht naar Abu Dhabi konden gaan. Nu hadden wij nog wat IDR (Indonesia Rupiah) over dus dat zou geen probleem moeten zijn. Dus eerst maar getracht de instapkaarten te bemachtigen. Nou, dat werd even een dingetje. Eerst naar de balie van Garuda (met wie wij naar Jakarta waren gevlogen) en daar gevraagd waar wij dan moesten zijn voor de instapkaarten. Na ca. een keer of vier van hot naar her te zijn verwezen, uiteindelijk toch bij de juiste balie terecht gekomen, daar te horen kregen dat wij wel geduld moesten hebben omdat deze pas over 2 uur open zou gaan. Oeps…… daar gaat mijn zuivere shoptijd ;-)
Dus eerst maar naar de Starbucks en daar een heerlijke macchiato caramel gescoord. Na twee uur weer terug naar de Etihad balie en daar kregen we te horen dat wij toch echt in de gewone rij moesten gaan staan, ook al ging het alleen om de instapkaarten. Uiteindelijk na heel lief gekeken te hebben bij de klantenservice van Etihad mochten wij dan toch in een andere rij met maar 1 wachtende voor ons gaan staan en hebben wij onze instapkaarten naar Abu Dhabi en vandaar naar Amsterdam gekregen. Nu konden wij door de douane en gaan shoppen, want tja, al die overgebleven rupia’s konden wij toch niet mee naar huis nemen.
Leuke souvenirs gescoord en toen waren alle rupia’s op en konden wij met een gerust hart instappen. Om 19.30 uur ging het vliegtuig vanuit Jakarta naar Ab Dhabi (ca. 8 uur vliegen), dat ging ook allemaal weer verder vlotjes, dus op 23 augustus om ca. 03.30 Nederlandse tijd waren wij in Abu Dhabi.
In Abu Dhabi moesten wij weer geduld hebben want ons toestel zou pas om 7.30 uur Nederlandse tijd vertrekken. Om 14.30 uur zijn we daarna geland op Schiphol, maar toen waren wij er nog niet! De NS vind het namelijk fijn om in de vakantietijd aan het spoor te werken, de spoorbrug bij Muiderberg te verplaatsen, dus in Weesp overgestapt op de bus en vandaar uit naar Muziekwijk in Almere. Van daar is Fred naar huis gelopen om de auto te halen. Daarna kwam hij mij met de tassen halen, behalve de tas van Fred, want die was op de een of andere manier niet aangekomen……… dus daar moesten wij op Schiphol ook nog melding van maken (inmiddels zijn wij gebeld dat de tas boven water is en dat die vanavond zal worden afgeleverd)…….. uiteindelijk waren we zo rond 17.30 weer in huis en toen waren we het wel even zat! Maar na een verkwikkende douche zijn we naar Elaine bij Bregje gegaan want zij moest werken, met Ryanne afgesproken dat zij daar ook heen zou komen. Daar heerlijk gegeten en de meiden even geknuffeld en dan is het toch fijn om hen na 5 weken weer in de armen te kunnen sluiten!
Wij kijken weer terug op een fantastische reis! Vandaag nog 1 dag vrij en vanaf donderdag begint het werkende leven weer.
Dank jullie wel allemaal voor de leuke, lieve, hartverwarmende, gekke en grappige reacties die wij mochten ontvangen. Het is altijd leuk te weten dat onze verhalen gelezen worden en dat jullie op die manier een klein beetje met ons meereizen.
Voor nu zeggen wij de groetjes en tot onze volgende grote reis!!
Liefs,
Fred & Nori
